De eerste week op de werf is er nog niet aan de Jacoba gewerkt. Er lagen nog teveel charterschepen voor de wal waarop masten en boegsprieten op geplaatst moesten worden. Die gingen nog even voor. Het seizoen staat immers voor de deur. De tweede week begon voor ons serieus te worden. Op maandag de boot uit het water. De onderkant schoongespoten en die bleek nog puntgaaf te zijn. Zodanig zelfs dat we besloten er helemaal niets aan te doen! Op dinsdag was de afspraak met de verzekering voor de keuring die iedere 6 jaar moet plaatsvinden. Over het vlak was hij heel tevreden en over de algehele staat van het onderhoud idem dito. Op de boeg ontdekte de man van EFM echter 2 kleine gaatjes op een plek waar op het spant water is blijven staan. Geen probleem; gaatje uitflexen en nieuw stuk inlassen. Iets problematischer bleek de staat van de bloklandkoeler te zijn. Deze was behoorlijk aangevreten te zijn door elektrolyse. In eerste instantie dachten we nog dat een plaatje erop voldoende zou zijn maar dat bleek na nadere inspectie te optimistisch gedacht. Die nadere inspectie had trouwens nog al wat voeten in de aarde omdat het koelelement in de bun niet van binnenuit los te maken was. Eén boutje was van binnen uit niet te bereiken. Er bleek maar 1 oplossing; een gat in de romp flexen om het boutje van onder uit los te draaien! Sta je toch wel even raar te kijken. Maar toen lukte het de koeler te verwijderen en de bun aan een nadere inspectie te onderwerpen. Het resultaat viel na het stralen van de bun niet mee. De bun was overal flink aangetast zodat er niets anders te doen viel dan een nieuwe bloklandkoeler te plaatsen. De eerste tegenvaller. Maar goed gelukkig zijn de maten van de bloklandkoelers nog steeds hetzelfde en een dag later zat de nieuwe koeler weer in de boot. Inmiddels had ik natuurlijk ook al de nieuwe mast bewonderd. Die zag er goed uit. Alleen had de mastenmaker per abuis de mast in de verkeerde kleur (teak) geschilderd terwijl wij alle andere rondhouten in grenen hadden geschilderd. Dat betekende dus extra werk omdat we alle andere rondhouten nu ook opnieuw in de beits moesten gaan zetten. Uiteindelijk goed voor de rondhouten en ook voor de uitstraling van ons schip. Alles nu mooi donker. Het duurde even voordat de mast naar buiten kon maar toen dit eenmaal gebeurd was ben ik snel aan de slag gegaan met het aanbrengen van alle beslag en het staand- en lopend want. Altijd weer een karweitje waar je kop goed bij moet houden want het is vervelend als de mast er eenmaal weer opstaan en het blijkt niet goed te zitten. Het plaatsen van de mast had nog al wat voeten in de aarde want bij het intakelen bleek de voet van de mast iets te dik voor de mastvoet. Dus mast weer op de kant en mastvoet bijschaven. Toen paste hij prima. Terwijl de mastenmaker nog bovenin de mast de piekenval aan het aanbrengen was plaatste ik voor het eerst de klauw van de gaffel voor de mast waarbij ik naar boven uitriep; “ rob we hebben een probleem”. Wat dan was de logische vraag van Rob die daarop volgde. Ik antwoordde; “ de gaffel past niet om de mast omdat deze ca. 8 cm te dik is!! Het werd stil boven. Creatief als we op de werf met z’n allen zijn is besloten om de gaffelopening breder te maken. Daarna kon het zeil wel weer omhoog maar helemaal fijn is het allemaal nog niet. We kunnen er nu niets meer aan doen en gaan eerst ervaren hoe het gaat en passen de boel eventueel in het najaar weer aan.
Ondertussen hadden we ook nog het probleem van roestwater in de doucheruimte. Dit bleek te komen door condens op de spoelwatertank. Marjon had dit probleem besproken en er bleek maar 1 afdoende oplossing; de hele tank eruit en isoleren. De timmerman stond al in de doucheruimte om de badkamer te slopen om de tank te kunnen verwijderen. Toen ik aan boord stapte en van het plan hoorde zei ik dat we dit toch maar even heel anders gaan doen. Mijn idee was om de hele tank buiten werking te stellen en een aansluiting op het watersysteem met de pomp te maken. Dit betekende een eenvoudige ingreep door het leggen van een leiding naar de WC waardoor bij een spoeling er nu water uit de drinkwatertank gepompt wordt om het reservoir weer te vullen. Ook weer opgelost.
Inmiddels waren de mannen van de SRF ook gestart met de grote klus; het maken van de hydraulische stuurinrichting. Stapje voor stapje met veel denkwerk en creatieve oplossingen is de nieuwe stuurinrichting gemaakt. Het is een hele klus geweest met veel flex- en laswerk maar het resultaat mag er zijn. Al met al een week werk.
Nog wel even het kompas opnieuw stellen. Met de kompassteller het Harinxmakanaal op en na een paar honderd meter een hoop gepiep en wat bleek; motor aan de kook! Anker uit middenin het kanaal! Hoewel de koeling opnieuw afgevuld was konden we er toch nog 15L koelvloeistof kwijt in het systeem wat een beetje traag blijkt door te lopen bij het vullen.
Op het laatst moesten ook nog even de “ kleine klusjes” zoals het maken van een smeerreep voor het makkelijk kunnen reven, aansluiten elektra en plaatsen antennes met nieuwe doorvoeren worden uitgevoerd maar goed dan is ook het einde van de klussen in zicht. Al met al nog een hoop gestress om alles op tijd voor vertrek klaar te krijgen. Voor ons betekende dit dat we onderweg ook nog steeds bezig zijn om de puntjes op de i te zetten door o.a. veel schilderwerk.
Nou.. dit waren in “hoofdlijnen” van de werkzaamheden aan ons schip en nu er maar plezier van beleven
