Laatste etappe Gotakanal

22 juli – 25 juli

Zoals al geschreven wilden we in Motala een paar dagen blijven. Niet alleen omdat daar veel te zien is maar ook omdat er een dieselopvoerpomp voor de motor vanuit Nederland naar Motala opgestuurd zal worden. Al een tijdje lekte de pomp en het leek me niet meer verantwoord om daar mee door te blijven varen. Gelukkig was Gerard net geweest dus hij heeft het allemaal in Holland geregeld! Met de Jacoba lagen we aan de kade van een historisch industrieterrein. Hier heb ik het industriemuseum bezocht.

Dit geeft een goed overzicht van de industriële ontwikkelingen in Motala. Maar omdat het steeds mooi weer was zijn we natuurlijk ook weer lekker aan de wandel geweest in een natuurreservaat .

Een mooie plaats aan het Vättern is Vastena. We besluiten om door glooiende graanvelden naar deze plaats te fietsen en niet naar toe te varen. Vadstena is vooral bekend om zijn Klooster en kasteel. Er heerst hier een bijzondere sfeer door de aanwezigheid van de priesters die met iedereen een praatje maken en gezellig aanschuiven op de terrassen.

Een beetje spijt hebben we wel dat we hier niet naar toe zijn gevaren want je ligt met je historische schip in de gracht van het kasteel.

In Vastena zagen we de vlag van Noorwegen halfstok hangen en navraag bij de havenmeester leverde ons het vreselijk nieuws op van de terreuraanslag daar. Schokkend!   Over het algemeen missen we het nieuws niet maar op zulke momenten besef je wel hoe het in de wereld door gaat. Via internet en door telefoontjes met Holland krijgen we de belangrijkste zaken wel door.

’s Avonds zijn we nog naar het Götakanal museum geweest. Daar is te zien hoe het kanaal onder leiding van Baltazar von Platen tot stand is gekomen. Ik was erg onder de indruk van de ingenieurskunst van die tijd en de (technisch) tekeningen die ze in die tijd maakten.

Op een werf in Motala is de dieselpomp vervangen. Dit was maar een klein klusje en zo gepiept. Gelukkig dat probleem opgelost. De volgende dag het Vättern meer op. Er stond een lekker windje dus de zeilen konden na een lange tijd weer omhoog.

Halverwege echter zakte te wind er helemaal uit en moest de motor aan. Toch maar even naar beneden en kijken wat de pomp doet. Tot mijn schrik lekte deze nog steeds! We besluiten om terug te varen naar de werf. Nadat er 3 monteurs aan gesleuteld hadden leek het lek nu toch echt gedicht te zijn.

26 juli

De volgende dag opnieuw het meer op richting Karlsborg. Echter nu geen wind maar wel prachtige luchten. Er heerst een bijzonder mystieke sfeer op het meer.

In Karlsborg liggen we op een prachtig plek aan het begin van het kanaal. We installeren onze ligstoelen op de steiger en gaan pannenkoeken bakken met onze Trangia bij gebrek aan een barbecue want dat is wat alle zweden doen.

Worstjes bakken op de barbecue, broodje eromheen en 3 soorten saus eroverheen spuiten en smullen maar.

27 juli en 28 juli

In Karlsborg is tussen1819 en 1909 een z.g. operatieve vesting gebouwd (de oorspronkelijke bouwtijd was geraamd op 10 jaar!). Deze vesting is nog vrijwel volledig intact en het bezoeken meer dan waard. De aarde wal om de vesting is maar liefst 5 km lang. We bezoeken het indrukwekkende vestingmuseum.

Op de fiets ook  nog even verder de omgeving verkend en dan kom je altijd weer bijzondere plekken tegen die je niet ziet als je op de boot blijft zitten of elke dag maar doorvaart.

Die avond krijgen we bijzondere buren. Er meert n.l. een replica van een Vikingschip naast ons af. We hebben een bijzonder leuk contact met de “vikingen” en vooral met de hoofdman. Het was een enthousiaste man met veel mooie verhalen.  Als dank krijgen we paar flessen Mjöd (vikingwijn) van hun.

29 juli

De reis gaat verder het Götakanal op richting Vassbecken. Op dit stuk passeren we het Viken. Dit is wel een heel bijzonder mooi stuk. Via 2 heel erg smalle doorvaarten bereiken we dit hoogst gelegen meer. Hier zijn speciale nautische regels op van toepassing. We varen slingerend tussen hoge rotsen en naaldbossen door en soms waan je je in Canada.

Op enig moment wordt het meer wat breder en de wind zat in de goede hoek dus hier konden we ons record hoogtezeilen (100 m boven de zeespiegel) verbreken. Tijd om dit te vieren met het opentrekken van de fles Mjöd die we van de Vikingen hebben gekregen.

In Vassbecken meren we af bij de camping.

30 en 31 juli

Het eind van het Götakanaal komt in zicht. Vanaf hier is het alleen nog maar afschutten geblazen. Vergeleken met ophoog schutten een makkie!  Met nog een overnachting in Norkvarnn (waar in miniatuur het Götakanaal is nagebouwd) varen we naar door naar Sjötorp. De avond voor deze laatste etappe zijn we nog wel even naar Lyrestad gefietst waar een alleraardigst historisch museumpje is met allerhande gebruiksartikelen uit verleden en heden. In Sjötorp worden we verenigd met  Engelsen en Denen die we eerder op onze tocht door het kanaal ook al ontmoet hebben. We meren af bij het droogdok. In het dok ligt de houten kotter  “Hamlet” die nog wat aandacht nodig heeft.

Maar hier in Sjötorp zijn er diverse enthousiastelingen die zich het lot van het Zweedse varende erfgoed aantrekken en er jaren restauratiewerk voor over hebben om deze schepen in vaart te houden. Met een paar van deze mensen heb ik contact gehad en wisselen informatie uit. Tot laat in avond zon op het voordek. Deze keer met 4 Hollanders aan boord uit Sneek. Zij varen in een OVNI en hebben op Terschelling een OVNI zien liggen waarvan ik wist te vertellen dat deze van vrienden van ons is.

Morgen hopen we op “fair winds” zoals schippers elkaar toewensen. Dit hebben we onlangs van vrienden overzee geleerd. We gaan dan het Vänern op, wat het grootste meer van Europa is, maar we komen daar ook weer de nodige eilandjes en baaien tegen en daar hebben we ook weer zin in!

Hoe neemt de Jacoba 58 (!) sluizen in het Gota kanal?

14 juli

Wat hebben we het fijn gevonden met deze twee lieve kinders aan boord. Nadat we ’s middags Cees en Jedidja hadden uitgezwaaid, maakten we ons plan voor de volgende dag.

Want er moeten weer vele sluizen getrotseerd worden. Het Göta kanal loopt tot het midden van Zweden en komt uit in het grootste meer van Europa; het Vänern meer. Dit meer is 6 x zo groot als het IJsselmeer. Men schrijft hierover in de boeken dat je een oceaan ervaring beleefd. Het Göta kanal verbindt heel veel binnenmeren met elkaar. O.a. het lange Vättern meer en het Viken meer die bijna 100 meter boven de zeespiegel ligt. Hier kunnen we record hoogte zeilen verbeteren. Het Göta Kanal verbindt Mem aan de oostkust met Sjötorp aan het Vänern meer.

Tussen deze twee plaatsen liggen 58 authentieke sluizen waar het kanaal zo beroemd om is. Deze sluizen zien er allemaal ongeveer hetzelfde uit. Normaal gaan er ca. 4 boten in maar de zware en brede jacoba schutten ze liever alleen. Alle sluizen, op 2 na, werken hydraulisch. De 2 bij Borensberg en Tätorp worden met de hand bediend. Men verwacht dat je er mee helpt met het schutten.

Bij aardig wat sluizen krijg je te maken met een z.g. sluistrap; hier zijn 2 of meer sluiskolken achter elkaar gelegen: als je in de ene geschut bent, vaar je door in de volgende kolk. De beroemdste sluistrap is wel de Carl Johan sluis in Berg. Hier zijn maar liefst 7 sluiskolken achter elkaar.

Daarnaast kom je ook de nodige bruggen tegen. Na het Vänernmeer gaat het via het Trollhattekanal  verder naar Göteborg. En zo komen wij over een maandje uit aan de westkant van Zweden, waarvandaan we weer naar het zuiden afzakken via Deense kusten en eilanden.

15 juli

’s Morgen om 8.00 varen we door het eenvoudige sluisje van Norsholm. Via het prachtige Roxen meer op naar de spectaculaire 7 traps- sluis Berg !!.

Kees moet nu echt zijn spierballen tonen… en dat ging heel goed.

Ik ben reuze trots op mijn oersterke grote vriend. Want hij is echt de enige die 40 ton met handkracht aan de kant weet te houden. Ieder scherpjacht heeft daar n.l. een lier voor. Kees was dan ook kapot toen we eenmaal 20 meter hoger waren. Al heel snel konden we Gerard en An op de Jacoba verwelkomen. Zij waren onze volgende gasten dit weekend. Lekker aan boord gekookt en heerlijk bij gebabbeld. Zij hadden ook mooie vakantieverhalen en mooie foto’s.

16 juli

Samen na de koffie door het zweedse landschap gekuierd naar een bijzonder klooster waar de contouren van de oude gebouwen uit het verleden zichtbaar zijn gemaakt.

's Avonds  hadden we een pannenkoeken party op ons voordek georganiseerd.

De mannen bakken op 2 trangia’s en smullen maar. Wat een gezelligheid. Met natuurlijk weer tot laat in de avond zon.

17 juli

Het leek alsof we gewoon zijn doorgegaan op het voordek. Met het verschil dat we nu onder de ochtendzon genoten. Koffie en nog eens koffie, lekker doorkeuvelen en toch nog een bakje koffie?

’s Middags na veel gezoen afscheid genomen van deze 2 lieve vrienden.

18 juli

Was- en schoonmaakdag. Voor het eerst een wat regenachtige dag maar we vermaken ons prima.’s Middags wat wandelen en fietsen en ’s avonds een uit eten aan de sluis.

19 Juli Berg – Borensberg

Vandaag varen we naar Borensberg dat 73 meter boven de zeespiegel ligt!

Zo klimmen met de trapsluizen steeds hoger. Borensberg is een lieflijk dorpje waar we onderweg al van genieten omdat we door de bebouwing langs het kanaal al heel goed de sfeer konden proeven.

Naast ons grote schip wordt het kanaal ook bevaren door diverse grote kanaalboten die altijd voorrang hebben en waar je dus goed rekening mee moet houden.

Omdat we even moeten wachten voor de brug en sluis van Borensberg leggen we aan langs de steiger van het beroemde Göta-Hotel. Dit hotel is vaak gebruikt als decor voor beroemde films.

Nadat we de handbediende sluis en brug in Borensberg zijn gepasseerd meren we af voor de nacht.

De zon is ons nog steeds goed gezind dus we kunnen weer eten op het voordek.

20 juli Borensberg – Motala

Vanaf 7.00 varen we als eerste op het Borenmeer. We genieten van de mooie ochtendstemming en de rust op dit fraaie meer. Als we de stad Motala in de verte zien krijg ik het gevoel dat ik op een zwitsers meer vaar maar dan veel groter. Met veel inspanning van Kees passeren we de vijftrapsluis. Deze keer werden we niet allen veel gefotografeerd maar ook uitgebreid gefilmd. Wij meren af aan een kade bij een gebied met allemaal industriële monumenten.

In  Motala zijn ze trots op hun industrieel verleden omdat in industrialisatie van Zweden hier in begonnen met o.a. zware machinebouw. Ook is hier een droogdok dat aangelegd is bij de bouw van het Götakanal . Langs het Göta kanal hebben ze drie van deze droogdokken gebouwd die allemaal nog in werking lijken te zijn. Op de voorgrond van de foto is een klein deel van het dok te zien. De andere schepen varen allemaal door naar de jachthaven van Motala.

21 Juli

In Motala willen we graag een paar dagen blijven. Er valt hier veel te beleven op cultureel gebied; musea bekijken, wandelen en fietsen in natuurreservaten, in het Zweedse leven kijken. Kortom weten waar je bent. Motala ligt aan het Väternmeer en er zijn hier zelfs kilometers lange witte stranden.

Reisverslag van Cees en Jeditja

Een Kees en Marjon avontuur

Een unieke vakantie is het wanneer je bij Kees en Marjon aan boord mag stappen om vervolgens mee te genieten van al het moois wat Zweden te bieden heeft. Want dat is immers wat zij ons mee wilde geven, een stukje Zweden. Een stukje van al dat moois wat zij al gezien hebben.

vrijdag 8 juli - Zodra wij voet op Zweedse bodem zetten begint ons ‘Kees en Marjon avontuur’. Als verrassing stonden ze ons op het vliegveld op te wachten (of waren ze er voor het internet?) en al snel kwamen de verhalen los. Het bleek zelfs dat Marjon al bedacht had wat ze ons allemaal wilde vertellen, dus wij zaten voorlopig onder de pannen.

Ook was het een bijzondere dag, want Kees was jarig. Een mooie dag om het toetje mee te eten, want het verjaardagstoetje van Kees is niet verkeerd!

En zo verliep ons eerste avondje op Zweedse bodem, in de haven van Nykoping. Het was een avond van bijpraten, bijlachen en natuurlijk van huisregels. Wij werden voorbereid op plassen maar niet doortrekken, douchen in een minuut en slim hergebruik van water. Wat ook allemaal hoort bij het leven van Marjon en Kees.

Zaterdag 9 juli - Op onze eerste echte dag maakte wij kennis met de scheren, de nieuwe liefde van Marjon.

Het was een aaneensluiting van oeh’s en ah’s waar wij volop aan mee deden. Het is onbeschrijflijk mooi, en ook met de camera kun je die schoonheid niet vastleggen. Die avond gingen we voor anker bij Arkosund, tussen de idyllische huisjes aan het water en de rotsen.

Zondag 10 juli – Op weg naar Mem, op weg naar het kanaal, de laatste mijlen door de scheren. Het was afscheid nemen voor Kees en Marjon van een plek waar zij ontzettend hebben genoten. Maar voor ons lag een nieuw avontuur. Die middag trotseerden zij de eerste sluis, de eerste van velen.

Dit deden ze met een vernuftige installatie van Kees, die wij vanaf nu ‘de Zwanenhals’  noemen. Een constructie die met de bakstag, katrollen en flinke spierkracht van Kees het ontbreken van een lier compenseert. Een constructie die zelfs oeh’s en ah’s oproept bij de sluiswachters.

Maandag 11 juli – We vervolgen de reis op het kanaal zeer relaxt. Na twee sluizen en 3,5 mijl gevaren te hebben kwamen we al aan op de plaats van bestemming Soderkoping. Een toeristisch en gezellig plaatsje. Onderweg beleefden we voor het eerst dat dat wat de boeken vertellen waar is: wij zijn de attractie van het Göta kanal. Bij de sluizen staat het vol met mensen met fotocamera’s en worden de oeh’s en ah’s weer onze kant opgeroepen.

Dinsdag 12 juli – Soderkoping bevalt ons wel. Daarom besloten we samen om niet verder te varen maar nog een dag te genieten van de rotsen en bossen aan stuurboord, en het dorp aan bakboord. Tot nu toe hebben we alleen maar goed weer gehad en ook op deze dag konden we daar met volle teugen van genieten.

Wandelingen door het rotsachtige bos, een interview met de plaatselijke krant en schommelen in de hangmat. Ook dit is het leven van Marjon en Kees.

Woensdag 13 juli – Waar zijn we aan begonnen! Dat gevoel bekroop ons allemaal wel even vandaag. Met Norsholm als doel vertrokken we om half tien richting de eerste brug. Om kwart over tien waren we daar voorbij maar toen pas begon het echte wachten! Er lag een lange rij van boten voor de eerste sluis, waardoor er letterlijk een botenfile ontstond. Na 3 keer aangelegd te hebben op weg naar de sluis mochten we er om 2 uur in. Eenmaal in de sluis mochten we er echter niet meer uit en moesten we zo’n 40 minuten wachten. De sluiswachters spraken van zeer drukke dag. Ook bij de volgende sluis stond ons hetzelfde lot te wachten.

Vanaf dit moment werd het sluis in, sluis uit, aanleggen, sluis in, sluis uit, enz. Het was een ware uitputtingsslag, vooral voor Kees en zijn spierballen. Helaas hebben we Norsholm door al deze vertraging niet gehaald. Op het moment van dit schrijven liggen we voor wéér een sluis, wel met uitzicht op een mooi meer. Wachtend op de sluiswachter, ofwel de studentjes, die morgen (pas) om 9 uur weer beginnen. Dan liggen wij als eerste klaar om onze reis naar Norsholm voort te zetten.

Waar wij van de boot af zullen stappen, ons Kees en Marjon avontuur zullen verlaten om vervolgens nog een paar dagen van Stockholm te gaan genieten.

Kees en Marjon doen altijd hun best om iemand gastvrij te ontvangen. En willen iedereen graag deelgenoot maken van hun leven (lees: laten genieten). Na deze dagen geproefd, geholpen en meegeleefd te hebben op de Jacoba kunnen wij uiteindelijk maar een conclusie trekken, namelijk dat zij werkelijk hun droom leven. En wij hebben genoten!