Reisverslag van Cees en Jeditja

Een Kees en Marjon avontuur

Een unieke vakantie is het wanneer je bij Kees en Marjon aan boord mag stappen om vervolgens mee te genieten van al het moois wat Zweden te bieden heeft. Want dat is immers wat zij ons mee wilde geven, een stukje Zweden. Een stukje van al dat moois wat zij al gezien hebben.

vrijdag 8 juli - Zodra wij voet op Zweedse bodem zetten begint ons ‘Kees en Marjon avontuur’. Als verrassing stonden ze ons op het vliegveld op te wachten (of waren ze er voor het internet?) en al snel kwamen de verhalen los. Het bleek zelfs dat Marjon al bedacht had wat ze ons allemaal wilde vertellen, dus wij zaten voorlopig onder de pannen.

Ook was het een bijzondere dag, want Kees was jarig. Een mooie dag om het toetje mee te eten, want het verjaardagstoetje van Kees is niet verkeerd!

En zo verliep ons eerste avondje op Zweedse bodem, in de haven van Nykoping. Het was een avond van bijpraten, bijlachen en natuurlijk van huisregels. Wij werden voorbereid op plassen maar niet doortrekken, douchen in een minuut en slim hergebruik van water. Wat ook allemaal hoort bij het leven van Marjon en Kees.

Zaterdag 9 juli - Op onze eerste echte dag maakte wij kennis met de scheren, de nieuwe liefde van Marjon.

Het was een aaneensluiting van oeh’s en ah’s waar wij volop aan mee deden. Het is onbeschrijflijk mooi, en ook met de camera kun je die schoonheid niet vastleggen. Die avond gingen we voor anker bij Arkosund, tussen de idyllische huisjes aan het water en de rotsen.

Zondag 10 juli – Op weg naar Mem, op weg naar het kanaal, de laatste mijlen door de scheren. Het was afscheid nemen voor Kees en Marjon van een plek waar zij ontzettend hebben genoten. Maar voor ons lag een nieuw avontuur. Die middag trotseerden zij de eerste sluis, de eerste van velen.

Dit deden ze met een vernuftige installatie van Kees, die wij vanaf nu ‘de Zwanenhals’  noemen. Een constructie die met de bakstag, katrollen en flinke spierkracht van Kees het ontbreken van een lier compenseert. Een constructie die zelfs oeh’s en ah’s oproept bij de sluiswachters.

Maandag 11 juli – We vervolgen de reis op het kanaal zeer relaxt. Na twee sluizen en 3,5 mijl gevaren te hebben kwamen we al aan op de plaats van bestemming Soderkoping. Een toeristisch en gezellig plaatsje. Onderweg beleefden we voor het eerst dat dat wat de boeken vertellen waar is: wij zijn de attractie van het Göta kanal. Bij de sluizen staat het vol met mensen met fotocamera’s en worden de oeh’s en ah’s weer onze kant opgeroepen.

Dinsdag 12 juli – Soderkoping bevalt ons wel. Daarom besloten we samen om niet verder te varen maar nog een dag te genieten van de rotsen en bossen aan stuurboord, en het dorp aan bakboord. Tot nu toe hebben we alleen maar goed weer gehad en ook op deze dag konden we daar met volle teugen van genieten.

Wandelingen door het rotsachtige bos, een interview met de plaatselijke krant en schommelen in de hangmat. Ook dit is het leven van Marjon en Kees.

Woensdag 13 juli – Waar zijn we aan begonnen! Dat gevoel bekroop ons allemaal wel even vandaag. Met Norsholm als doel vertrokken we om half tien richting de eerste brug. Om kwart over tien waren we daar voorbij maar toen pas begon het echte wachten! Er lag een lange rij van boten voor de eerste sluis, waardoor er letterlijk een botenfile ontstond. Na 3 keer aangelegd te hebben op weg naar de sluis mochten we er om 2 uur in. Eenmaal in de sluis mochten we er echter niet meer uit en moesten we zo’n 40 minuten wachten. De sluiswachters spraken van zeer drukke dag. Ook bij de volgende sluis stond ons hetzelfde lot te wachten.

Vanaf dit moment werd het sluis in, sluis uit, aanleggen, sluis in, sluis uit, enz. Het was een ware uitputtingsslag, vooral voor Kees en zijn spierballen. Helaas hebben we Norsholm door al deze vertraging niet gehaald. Op het moment van dit schrijven liggen we voor wéér een sluis, wel met uitzicht op een mooi meer. Wachtend op de sluiswachter, ofwel de studentjes, die morgen (pas) om 9 uur weer beginnen. Dan liggen wij als eerste klaar om onze reis naar Norsholm voort te zetten.

Waar wij van de boot af zullen stappen, ons Kees en Marjon avontuur zullen verlaten om vervolgens nog een paar dagen van Stockholm te gaan genieten.

Kees en Marjon doen altijd hun best om iemand gastvrij te ontvangen. En willen iedereen graag deelgenoot maken van hun leven (lees: laten genieten). Na deze dagen geproefd, geholpen en meegeleefd te hebben op de Jacoba kunnen wij uiteindelijk maar een conclusie trekken, namelijk dat zij werkelijk hun droom leven. En wij hebben genoten!