vrijdag 10 juni 2011

Naar het eilandje Hano

6 juni
Simrishamn is een leuk toeristisch stadje met een ruime jachthaven. Toch liggen wij meestal als enige in de oude vissershavens. Hartelijk  werden we verwelkomd door een Zweeds stel.

We maken een prachtige fietstocht door heuvellandschap met daarachter de bosranden gevolgd door pittoreske vissersdorpjes ,waar een heerlijke slaperige sfeer van uitstraalt.

7 juni
De  weatherman en radio Stockholm via de marifoon afgeluisterd; zuid-ooste wind,kracht 3-4. Bij het opstaan om 5 uur leek het ook zo. Dus uitvaren. Direct bij havenmond een enorme deining,terwijl er bijna geen wind bleek te staan. Waar komen die idiote hoge golven vandaan? Kees zegt:”Wat een klote-plas! Hou je vast,we slaan zo om met windkracht 0! Je kunt nog beter die storm van windkracht 8 in de Kielerbocht hebben,dan deze golven met windkracht 0!” Onze  Jacoba leek wel een notendopje. Maar eigenlijk hadden we er ook gewoon lol om. Voor ons gevoel zeilen we altijd alleen over die grote Oostzee,maar in haventjes spreken we Zweden,Duitsers,Denen en  een enkele een Nederlander,die  het over dezelfde nare deining hebben. Later op Hano hoorden we van de bevolking,dat deze Hanobucht er om berucht staat. Wordt de Golf van Biskaje van het noorden genoemd. Relatief ondiep en een onregelmatige bodem. 

De aankomst op het rotseiland  Hano is heel idyllisch  Het is n privĂ© eiland met 100 wit-geel geverfde huisjes met rode daken .


Het lijkt net of we de set van een romantische film zijn binnengevaren!.Terwijl we  ‘s middags heel erg zaten te genieten op ons voordek kregen we weer veel bekijks en complimenten over onze Jacoba. De Zweden spreken heel goed Engels(terwijl we elders steeds Duits hadden gesproken,waar ik me altijd prima mee red) Maar nu is Kees duidelijk in z n element!

Een Amerikaans echtpaar maakte kennis met ons en nodigden ons uit namens hun zweedse vrienden,waar ze nu bij logeerden op Hano. Het hele gezelschap had ons de haven zien binnen komen varen vanuit hun huis in de bergen. Ze hielden erg van traditionele schepen en Hollanders. ‘s Avonds kwamen ze weer langs om te vragen,of we nu wilden komen,want morgen waren ze weg. We werden reuze hartelijk ontvangen en het werd een heel bijzonder bezoek.

Ook wilden ze dolgraag ons schip van binnen zien; of course! De havenmeester kwam langs met zijn vrouw en ook dit is niet heel gewoon.
8 juni
Kees en ik spreken af,dat we hier even “vakantie houden”. Wat een relaxte wereld hier! ‘s Middags maken we een hele lange wandeling door een sprookjesbos naar de rotsen van het noorden van het eiland.






Ik besef dat we eigenlijk aldoor tijd te kort hebben; we willen alles zien en horen,overal blijven maar toch ook weer zin hebben om weer het volgende te ontdekken……wat een mooie manier van leven. Wat zijn wij een boffers!!!!!!!! Maar de tijd vliegt en we zitten alweer op de zeekaarten te kijken en te lezen over de volgende bestemmingen. Bovendien krijgen we mailtjes en telefoontjes o.a. van Cees en Jedidja, dat ze een reis hebben geboekt naar Stockholm en straks een stuk met ons mee willen varen. Geweldig vinden we dat! Het betekent wel dat we op tijd richting noorden moeten.
9 juni
Het hele eiland is gehuld in de mist en zeer slecht zicht op zee.. We kijken elkaar aan en zeggen lachend:”Oh,dan kunnen we toch nog even van dit sfeertje genieten hier”.We bakken verse vis,die met de vissersboot aankomt. Verder redden we het met onze proviand uit de voorraadkast,want winkels zijn hier niet. Tegen de avond komt er heel ander weer opzetten.

De wind zwelt stevig aan tot bft. 6/7 uit het Noord westen en dat geeft een behoorlijk onaangename deining in de haven. Iedereen is ook druk in de weer om hun boot wat meer in de luwte te krijgen en overal komen de stootwillen vandaan om het schip te beschermen tegen het rollen langs de kade. Jacoba ligt er redelijk rustig bij met haar hoge gewicht. Uiteindelijk ligt iedereen min meer naar tevredenheid en kan een onrustige nacht beginnen. Het mooie is dat in deze situatie iedereen elkaar helpt. Wij besluiten nog een dag te blijven en het eiland verder te verkennen.

1 opmerking:

  1. Hallo Kees en Marjon,

    Ik geniet van jullie verhalen.
    Jullie zijn nu in het gebied waar wij vorig jaar zijn geweest. Vergeet niet naar Tjaro te gaan, langs Karlskrona, te ankeren bij Flakskar (een eiland) en aan te leggen in Utklippan. Utklippan heeft een webcamera (http://www.webbkameror.se/webbkameror/utklippan/index.php). Je kunt dan door de hele wereld worden bekeken.

    Goede reis en behouden vaart.
    Derk Jan

    BeantwoordenVerwijderen